Sinds een tijdje siert deze muurschildering één van de muren in het Bosnische familiekamp Usivak. En hoewel het idee is ontstaan in samenwerking met World Vision, vertelt de muurschildering het verhaal van degenen die in het kamp verblijven.
Een verhaal dat start in het donker. ‘Op sommige plekken in de wereld hebben mensen het erg moeilijk, wat maakt dat ze vluchten’, vertelt vrijwilliger Marieke. Zij heeft het idee van de muurschildering uitgewerkt en het project aangestuurd. Goed om te weten: omdat de muurschildering het verhaal vertelt van de mensen in het kamp, ‘lees’ je de muurschildering van rechts naar links, zoals in Arabische en Perzische culturen gebruikelijk is. Marieke: ‘De vogel laat zien dat we allemaal onze vleugels uit mogen slaan. Voor de mensen hier betekent het dat ze op weg zijn gegaan vanuit het donker.’
De route loopt door het Bosnische landschap. De figuurtjes op de weg symboliseren de minderjarige kinderen, omdat de muurschildering in het deel van het kamp is waar alleenstaande minderjarige vluchtelingen verblijven. Ballonnen laten zien dat vluchten heel veel emoties met zich meebrengen, de wegwijzers vertellen dat het hoofd vóóruit wijst, naar veiligheid, maar het hart terug naar huis verlangt. Het figuur dat zijn huis met wortels draagt, laat zien dat met het vluchten, wortels losgetrokken worden. Mensen zullen ergens anders opnieuw moeten wortelen. Degene met de kaars herinnert aan familieleden of vrienden die ze verloren hebben.
De weg heeft echter ook een einde: in het licht van de lantaarnpaal. Marieke: ‘We hopen dat iedereen uiteindelijk in het licht kan komen. Op een plek waar ze veilig en geborgen zijn en weer een nieuw leven op kan bouwen.’
Zo mooi!