Sanne: 'Ik wacht stilletjes met hen mee'

‘Het is zo vreemd om te beseffen dat wat jouw normaal in Nederland is, hun einddoel is. Dat zij alles hebben opgegeven, huis en haard hebben verlaten, in het kamp moeten zitten, door zo’n traumatisch proces heen gaan om uiteindelijk op de plek te komen waar wij wonen en werken.’ Sanne werkte als vrijwilliger op Samos. We vroegen haar wat ze graag tegen haar mede-Nederlanders zou willen zeggen. Dit is wat ze schreef:

‘Niemand van hen is voor niets gevlucht. Ze hebben allemaal nog zoveel liefde voor hun land, je ziet de pijn in hun ogen als ze het erover hebben. Zij geven dat niet voor niks op. Te bedenken dat al deze mensen op een rubberbootje de zee zijn overgestoken. Kinderen die de dood al veel te vroeg hebben gezien. Samos was echt heftig en heeft mijn ogen opnieuw geopend en laten zien hoeveel leed er is, maar ook hoe sterk deze mensen zijn. Iedere dag weer opstaan en de container uitkomen om in de foodlines te gaan staan voor je eten, vergt zoveel kracht. Een nieuwe dag van wachten.

Wachten met de stille hoop dat jouw case als Syriër eindelijk weer in behandeling zal worden genomen. Wachten met de hoop dat je je man die je 11 jaar al niet hebt gezien ooit weer zult weerzien. Wachten omdat je als vader van je gezin een betere toekomst voor je familie wilt. Wachten omdat je op zoek bent naar veiligheid en dat er niet was in jouw eigen land, op welke manier dan ook.

Ik kan nog zoveel meer schrijven, maar woorden kunnen dat niet overbrengen als dat een ervaring dat kan doen. Het is heel bijzonder voor mij geweest. Ik zou iedereen aanraden om een keer de reis te maken en het zelf te ervaren. Je zult zien dat zij jou ook heel veel leren. Het is het echt waard! Ik ben weer terug in Nederland, en zij zijn nog in het kamp, maar ik wacht stilletjes met hen mee, want zij gaan het maken. Hun verhaal is niet ten einde, en ik ben dankbaar dat ik een klein stukje met hen mee mocht lopen. Zij zullen daar komen, in Duitsland, in Nederland, waar dan ook, en ik hoop dat ze een warm welkom zullen ontvangen. Dat ze gezien worden als individu, dat ze onze gastvrijheid mogen ervaren, omdat iedereen iemand is. Omdat zij dezelfde kansen verdienen als wij, misschien nog wel veel meer.’

Kamp Zervou op het Griekse eiland Samos.