De tijd vliegt, over 10 dagen vliegen we weer terug naar NL.
We zijn al flink ingeburgerd hier in het kamp Moria en we zullen o.a. weer behoorlijk moeten wennen in NL aan bijvoorbeeld alle “coronaregels”..😉
Gelukkig is er door alle strenge maatregelen in Griekenland geen Corona in het kamp!
Op dit moment sta ik (Susan) op een groep met jongens van 15-18 jaar, die overdag vooral op zichzelf zijn gericht.
De anderen staan op een groep met vrouwen en jongere jongens.
En we hebben nog steeds 1 van ons die praktisch in het kamp helpt en ondersteunt met het repareren van dingen die kapot zijn.
Op de groep waar ik sta zijn er geen mogelijkheden om samen activiteiten te gaan doen.
Dus hangen ze de hele dag rondom hun eigen tentje, slapen wat, kletsen wat, komen langs voor een praatje en halen hun maaltijden op de vaste etenstijden bij ons op.
Elke dag komt er een meisje Yasamine even bij mij om het hoekje kijken, dan kleuren we wat, of we doen samen een spelletje. Gisteren maakte ik een tekening voor haar met een groot hart waarin staat: God loves Yasamine so much! Ik kreeg een tekening met heel veel hartjes terug😃
Van de week kwam een jongen zijn maaltijd ophalen bij mij en hij zag mij niet en maakte de opmerking:”waar is mijn moeder?”
We maken hier van alles mee, van een meisje die ik achterna ren omdat zij mijn bezem meeneemt tot en met pleisters uitdelen voor verschillende wonden, het is teveel om op te noemen!
Het is bizar te zien hoe de mensen en de jongens hun leven moeten leven.
Het leven hier lijkt behoorlijk uitzichtloos. Want hoelang duurt het voordat ze hier weg kunnen en waar komen ze dan terecht?! Dit is niet zoals God het bedoeld heeft.
We kunnen ons afvragen waar God is in het lijden van de mens.
En het antwoord kun je beantwoorden met een andere vraag: waar is de kerk: Gods bruid, wanneer een mens lijdt op deze wereld?
Vorige week las ik opnieuw de tekst uit Mattheus 25: 31-40, waar we voor Jezus troon zullen staan. Daar zullen uiteindelijk 2 groepen worden gescheiden.
Een groep die Jezus dmv de hongerigen heeft gevoed, dmv de zieken Hem heeft verzorgd, vreemdelingen een thuis heeft gegeven en etc, en een groep die dat niet heeft gedaan.
Dit was voor mij het Bijbelgedeelte waarom ik naar Lesbos ben gegaan. Het is mooi en goed dat we hier op deze mensonterende plek, Gods licht door ons heen kunnen laten schijnen, door praktisch te helpen en er te zijn.


Gebedspunten
🙏 Bid dat er vrede en rust zal zijn op de verschillende groepen en in het kamp.
In het kamp gebeurt er vooral in de nacht veel wat het daglicht niet kan verdragen zoals: misbruik, mishandeling en etc.
Dit kan bijna niet worden voorkomen door ingrijpen van de Grieken of vrijwillige organisatie’s.
🙏 Bid dat mensen hongerig zullen worden naar de waarheid, dat ze jaloers worden op wat ze bij ons zien en ook die rust en vrede willen.
🙏 Bid dat de mensen met wie we werken aan ons zullen vragen, waarom we hier zijn en zullen vragen wie God voor ons is, zodat we ze op Jezus, de Zoon van God kunnen wijzen.
🙏 Bid dat er echt keuzes gemaakt gaan worden voor God en dat ze op de knieën zullen gaan voor Jezus, hun Heer!
🙏 Bid dat de Grieken honger gaan krijgen naar God, zij krijgen geen bijbelonderwijs, hebben geen bijbel, en weten niet wie God is.
In de kerken waar ze komen wordt er niet in hun eigen taal gesproken. ze weten werkelijk niet wat en waarom er dingen worden gedaan en gezegd.
Comments